Meteorenzwerm Perseïden

De (warme) zomer is ondertussen reeds goed ingezet, wat betekent dat de aarde nog eens in de restanten van de komeet Swift-Tuttle passeert! Dit zal dit jaar opnieuw niet onopgemerkt blijven, aangezien we haar jaarlijkse meteorenregen opnieuw kunnen waarnemen. Dit verschijnsel is het gevolg van de achtergelaten stofwolk van de komeet (met een baanperiode van maar liefst 133 jaar!) die door de beweging van de aarde de atmosfeer binnentreedt en opbrandt door wrijving, resulterend in wat we ook nog wel “vallende sterren” noemen.

Deze kunnen best waargenomen worden de komende dagen (voornamelijk 11, 12 en 13 augustus), telkens in de avond wanneer het voldoende donker is. Het meest optimale tijdstip voor observatie is op 13 augustus om 04h00 – in oostnoordoostelijke richting-, maar vroeger – rond middernacht – is ook zeker mogelijk. Typisch zijn er tientallen vallende sterren zichtbaar tijdens deze periode, en komen de meteoren van de Perseïden uit eenzelfde radiant (punt in de hemel van waaruit meteoren lijken te ontstaan), wat voor de Perseïden gelegen is nabij – hoe kan het ook anders – het sterrenbeeld Perseus (te herkennen net onder de “W”- vorm van Cassiopeia).

Voor de observatie van deze vallende sterren is geen verrekijker of telescoop vereist (ze zijn namelijk voldoende helder), enkel vereist de traditie wel om een wens te maken wanneer je er eentje ziet!

Bronnen:

 

door Ian Bauwens, Maxim Reckelbus & Sarah Vervalcke