Nobelprijs 2017: Zwaartekrachtsgolven 15 november 2018 Zo’n honderd jaar nadat een grote meneer dit in zijn notitieboekje had neergekrabbeld! Kip Thorne, meester van algemene relativiteit, Barry Barish, experimentele natuurkundige, en Rainer Weiss, grondlegger van gravitatiegolven-interferometrie, wonnen hier dan ook terecht de Nobelprijs voor Natuurkunde 2017 voor. Het verhaal begon reeds in de jaren ’60 toen Weiss geïnspireerd werd door (mislukte) pogingen van Joseph Weber om gravitatiegolven te meten aan de hand van een resonerende staaf. In 1967 bouwde hij zijn eerste prototype, gevolgd in 1980 door een 40 meter model. Dankzij het theoretisch werk van Thorne en getalenteerd leiderschap van Barish konden ze uiteindelijk het Congres overtuigen om zowel in Louisiana als in Washington een interferometer van maar liefst 4 km per arm te bouwen. 30 jaar van precisiewerk en ruis-eliminatie resulteerde in het uitzonderlijke vermogen om afstandsveranderingen kleiner dan een attometer(10^-18 m) te meten. Meer info over laser-interferentie en zwaartekrachtsgolven is te vinden op de site van LIGO. De teller staat ondertussen op 5 zwartegatenknuffels en twee botsende neutronensterren (waarvan één event op de koop toe bevestigd werd door optische signalen).